ရဟန္းဘ၀၏ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးမ်ားႏွင့္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္

ငယ္စဥ္က တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ဟူသည္ ပံ့သုကူဖြတ္သူက ဖြတ္၊ ရွာသူက ရွာျဖင့္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာ ညတည ဟူ၍သာ သိမွတ္ခဲ့ဖူးသည္၊ ထုိညတြင္ လမင္းႀကီး ထိန္ထိန္သာ ေနသည္ကိုေတာ့  မွတ္မိေနသည္။ ထုိလ မင္းႀကီး ထိန္ထိန္သာေန သည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳကာ ထင္ရွားေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားစြာျဖင့္  သာသနာ႔ေဘာင္ ရဟန္း ေဘာင္ ၀င္ရျခင္း၏ ပစၥဳပၸန္ဘ၀ရရွိနုိင္ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကို ေဖာ္ျပေသာ တန္ဖုိးျဖတ္မရေသာ သုတၱန္ေဒသနာ တစ္ခု ရွိခဲ့သည္ကိုေတာ့ ယခုမွ သေဘာေပါက္ရသည္။

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ ႏွင့္စပ္ဆက္အျဖစ္အပ်က္မ်ား

ၾကယ္ေတြ စုံေသာည၊ နကၡတ္တာရာမ်ား အားလုံး စုံေသာည၊ ေဆးေပါင္းခ-ေသာည စသည္ျဖင့္ ယေန႔ေခတ္ လူတို႔ ေခၚေ၀ၚေနၾကသည္ကား အျခားမဟုတ္၊ နကၡတ္ ၾကယ္တာရာမ်ား စုံလင္ေနခ်ိန္တြင္ ေဆးေဖာ္ျခင္း၊ မႏၲာန္စီရင္ျခင္း စသည္မ်ား ျပဳလုပ္ပါက ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္နုိင္သည္ဟု ဆရာတို့ ဆုိခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ေခတ္စား ေနၾကဆဲပင္။

ဟိုးလြန္ခဲ့ေသာ နွစ္ေပါင္း (၂၅၅၅) ေလာက္ဆီကေတာ့ လမင္းႀကီး ထိန္ထိန္သာေနသည္ကို ၾကည့္ကာ ေအးခ်မ္း ေသာညအခါတြင္ တရားနာခ်င္စိတ္ ေပါက္လာေသာ ဘုရင္တပါး ရွိခဲ့ဖူးသည္၊ ေသာတာပန္ ဖခင္ႀကီးကို မင္းအာဏာ ရလိုမႈျဖင့္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ညွင္းဆဲကာ သတ္ခဲ့မိေသာ အရြယ္ငယ္ငယ္၊ မာန္တၾကြၾကြ၊ သန္လ်က္တကိုင္ကိုင္ျဖင့္ အာဏာ ရူးခဲ့ေသာ ထိုအဇာတသတ္ မည္ေသာ ဘုရင္ကေလးအား ေဆးဆရာဇီ၀က က ဘုရားရွင္အထံ ဦးေဆာင္ကာ ေခၚသြားရပုံ၊

အသက္ကလည္းငယ္၊ အာဏာကလည္း ျပင္းထန္၊ တရားကလည္း မရွိျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားရွင္သည္ ဆရာဒကာ မဆက္ ဆံလိုသျဖင့္ ရာဇၿဂိဳလ္ မွ ၀ါေတာ္( ၂၁ ) ၀ါေနာက္ပိုင္းတြင္ သာ၀တၳိသုိ႔ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူခါနီးအခ်ိန္အထိ အၿပီးအပုိင္   ေျပာင္းေရႊ႕ သီတင္းသုံးခဲ့ပုံ၊

ထုိသုိ႔ ၾကဥ္ဖယ္ထားေသာေၾကာင့္ေနာင္တရခ်ိန္တြင္ ဆရာဇီ၀ကကိုေခါင္းေဆာင္တင္ကာ ယခုလိုတန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ညအခါ လမင္းႀကီးထိန္ထိန္သာေနခ်ိန္တြင္ ပိတုဃာတကကံႀကီးကို က်ဴးလြန္ၿပီးမွ ေနာင္တရကာ ဘုရားရွင္ကုိ ဆည္းကပ္ ၍ သာမညဖလသုတၱန္ ( ရဟန္းဘ၀၏ ပစၥပၸန္ခံစားခြင့္မ်ား ) အေၾကာင္းကုိ နာယူေသာ္လည္း ေသာတာပန္ အျဖစ္မွ အလြဲႀကီးလြဲရပုံ၊

ထုိမွေနာက္တြင္ ဆက္စပ္ေတြးမိလာေသာ ယေန႔ေခတ္ ဗုဒၶဂါယာ မွ ရာဇၿဂိဳလ္ ရႈခင္းမ်ား၊ ေဒ၀ဒတ္ ေက်ာက္ေမာင္း ဆင္ကာ ဘုရားရွင္အား သတ္ရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ေသာ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္ေစာင္း ေတာင္တန္းမ်ား၊

ဖခင္ ဗိမၺိသာရႀကီးကို သတ္ခဲ့သည္မွ စကာ ဖခင္ကို သတ္ၿပီး အာဏာယူခဲ့ေသာ စနစ္ဆိုးႀကီးသည္ ဘုရင္ ငါးဆက္ တုိင္တုိင္ ႀကီးစိုးေနခဲ့ပုံ၊

 အဇာတသတ္မင္းမွေနာက္တြင္ ဥဒယဘဒၵမင္း၊ အႏုရုဒၶါမင္း၊ မု႑ိကမင္း၊ နာဂဒါသမင္းအားျဖင့္ ငါးဆက္ေျမာက္ ဘုရင္လက္ ထက္တြင္ သည္းမခံနုိင္ မေနနုိင္ေသာ သိသုနာဂမည္ေသာ အမတ္တစ္ဦးက ဘုရင္ကုိ သတ္ကာ ပိတုဃာတက မ်ိဳးဆက္ကို ျဖတ္ျပစ္ခဲ့ရပုံ စသည္မ်ားကား အံ့ၾသစရာ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစရာ မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေန ခဲ့သည္။

သာမညဖလသုတၱန္ အႏွစ္ခ်ဳပ္

ဘုရားရွင္သည္ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕၏ အေရွ႕ဖက္ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္ေျခတြင္ ရွိေနေသာ ဇီ၀ကေဆးဆရာ၏ သရက္ဥယ်ာဥ္ တြင္ ေနာက္ပါရဟန္းေပါင္း( ၁၂၅၀) ျဖင့္  သီတင္းသုံးေနစဥ္ ဘုရင္အဇာတသတ္ ေရာက္လာကာ ရဟန္းဘ၀၏ ပစၥဳပၸန္ခံစားခြင့္ မ်ားကုိ ေမးေလ်ာက္ခဲ့သည္။

ျမတ္စြာဘုရား သာသနာ့ေဘာင္မွာ ေနသူတေယာက္အတြက္ ယခုဘ၀မွာဘယ္လို အက်ိဳးေတြ ရနိုင္ပါသလဲဘုရား ….

ဒီေမးခြန္းကုိ ဘယ္သူေတြကုိ ေမးခဲ့ေသးသလဲ…

တိတၳိဆရာႀကီး (၆) ေယာက္ကို ေမးခဲ့ပါတယ္ဘုရား …

သူတို႔ ဘယ္လို ေျဖခဲ့သလဲ ဆုိတာ တင္ေလ်ာက္ပါအုံး …..

အရွင္ဘုရား ပုရာဏကႆပ ေျပာပုံကား .. လူတေယာက္သည္ ငါးပါးသီလ ခ်ိဳးေဖာက္ေသာ္လည္း အကုသိုလ္မမည္၊ အျပစ္မျဖစ္ ပါ၊  သတၱ၀ါအားလုံးကို စြမ္းနုိင္လ်င္ အကုန္လုံးသတ္ကာ အသားစုပုံႀကီးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေသာ္လည္း ပါဏာတိပါတကံမေျမာက္ပါ၊ အလွဴဒါနျပဳျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္းေၾကာင့္လည္း ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမျဖစ္ပါ၊ ကုသိုလ္ အက်ိဳး၊ အကုသိုလ္အက်ိဳး ကုိ ဘယ္ေသာအခါမွ ခံစားရမွာမဟုတ္ …ဟု ေျပာဆုိကာ သူ၏ အကိရိယ၀ါဒ ကိုသာ ေျဖၾကား ခဲ့ပါသည္၊ သရက္သီး ဘယ္မွာလဲ ဟုေမးရာတြင္ ဟိုမွာ ပိႏၷဲသီးရွိတယ္ ဆုိသကဲ့သို႔ သူေျပာခ်င္ရာ ေျဖခ်င္ရာကိုသာ ေျဖၾကားပါသည္ဘုရား ဟု ေလ်ာက္ထားခဲ့သည္။

ဤသို႔ျဖင့္ အျခားေသာ တိတၳိဆရာႀကီးမ်ား၏ နတၳိက၀ါဒ၊ အေဟတုက၀ါဒ၊ ဥေစၧဒ၀ါဒ မ်ားကိုေလ်ာက္ထားခဲ့ေသးသည္၊ ေနာင္မွ ထုိ၀ါဒမ်ားအေၾကာင္းကို အလ်င္းသင့္လ်င္ေရးပါမည္။

မင္းျမတ္. သူတုိ႔အေျဖေတြကို ထားလိုက္ပါေတာ့ … သင့္ကိုပဲ ျပန္ၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ရလိမ့္မယ္၊ သင့္ထံမွာ ခစားေနတဲ့ မင္းအႀကိဳက္ေ ဆာင္ကာ အၿမဲတာ၀န္ေက်ပြန္ေသာ မင္းခစား မင္းခ်င္းတစ္ေယာက္ဟာ ေအာ္ ကုသိုလ္ေတြက အံ့ၾသစရာ ေကာင္းလိုက္တာ၊ လူခ်င္းအတူတူ ျဖစ္ပါလ်က္ ရွင္ဘုရင္ကေတာ့ ကာမဂုဏ္ေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ခံစားေနရတယ္၊ ငါကေတာ့ သူ႔အတြက္ ကြ်န္ျဖစ္ေနတယ္၊ ငါ့ဘ၀ျမင့္ျမတ္ဖို႔ သာသနာ႔ေဘာင္၀င္ရရင္ေကာင္းမယ္ လို႔ ေတြးၿပီး  သံေ၀ဂရလို႔ သာသနာ့ေဘာင္ ၀င္သြားခဲ့ရင္ သူ႔ကို အျပစ္ေပးမွာလား သတ္မွာလား ဒကာေတာ္ …

အျပစ္မယူပါဘူးဘုရား၊ တကယ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ကေတာင္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ရွိခိုး၊ အရုိအေသေပးၿပီး ပစၥည္းေလးပါး ဒကာအျဖစ္ ေထာက္ပံ့ရအုံးမွာပါ …

မင္းျမတ္.. ဒါဆုိရင္  ရဟန္းဘ၀ရဲ႕ မ်က္ေမွာက္အက်ိဳး ခံစားခြင့္ဆုိတာကို လက္ခံၿပီ မဟုတ္လား …

အဲဒါ ပထမဦးဆုံး အက်ိဳးပဲ ရွိေသးတယ္။

ေနာက္တဖန္ သင္မင္းႀကီးရဲ႕ ေနာက္လိုက္ေတြ ျဖစ္တဲ့  လယ္သမားေတြ၊ ကုန္သည္သူၾကြယ္ေတြ ၊ တေန႔လုပ္ တေန႔စားရ ေသာ ဆင္းရဲသားေတြဟာလဲ လူ႔ဘ၀မွာေနစဥ္က သင္မင္းျမတ္ထက္ အဆင့္အတန္းနိမ့္က်ေသာ္လည္း သာသနာ့ ေဘာင္၀င္ေရာက္ခဲ့ရင္ သူတို႔ဘ၀ဟာလဲ ျမင့္ျမတ္သြားတာပဲ မဟုတ္လား …ဒါဟာလဲ ဒုတိယ ခံစားခြင့္အက်ိဳးေတြပါပဲ …

ထုိရဟန္းဟာ သာသနာ႔ေဘာင္မွာ ေနစဥ္အတြင္း ငါဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို ယုံၾကည္ေသာေၾကာင့္ စူဠသီလ၊ မဇၥ်ိမသီလ၊ မဟာသီလစေသာ သီလေတြကုိ လုံလုံၿခဳံၿခဳံ ေစာင့္စည္းတယ္၊ ဣေျႏၵတို႔ကို ေစာင့္စည္းရင္း၊ သတိ သမၸဇဥ္ မျပတ္ ထားရင္း၊ ပစၥည္းေလးပါးကို ရသမွ်ျဖင့္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္းျဖင့္ ဓုတင္အက်င့္မ်ားကို က်င့္ႀကံရင္း နီ၀ရဏတရား ေတြ ကင္းကြာကာ ပထမစ်ာန္၊ ဒုတိယစ်ာန္၊ တတိယစ်ာန္၊ စတုတၳစ်ာန္အားျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ ရရွိသြားနုိင္တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ သမာပတ္ ရွစ္ပါး၊ အဘိဥာဥ္ (၆)ပါးတို႔ကိုပါ ပြားမ်ားရရွိလာၿပီး အရဟတၱမဂ္-ဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳကာ ရဟႏၱာျဖစ္နုိင္ဖုိ႔ အခြင့္အေရးလဲ ရွိနုိင္တယ္၊ ကိုယ္တုိင္က်င့္ႀကံလ်င္ ကိုယ္တုိင္ ခံစားခြင့္ရွိတယ္၊ ဒီထက္ သာလြန္တဲ့ ခံစားခြင့္ေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဒီအက်ိဳးေက်းဇူးခံစားခြင့္ဟာ ငါဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာေတာ္မွာ အျမင့္ျမတ္ဆုံး အသာလြန္ဆုံး အခြင့္အေရးပဲ မင္းျမတ္ … ဟု မိန္႔ေတာ္မူကာ သုတၱန္ကို နိဂုံးခ်ဳပ္ေတာ္မူသည္။ တရားေတာ္အဆုံး၌ သရဏဂုံတည္ေသာ ဥပါသကာအျဖစ္ ခံယူခဲ့သည္။ ( တိတၳိဆရာႀကီးမ်ား၏ ၀ါဒမ်ိဳးစုံႏွင့္ သမာပတ္ရွစ္ပါး၊ အဘိဥာဥ္ေျခာက္ပါး က်င့္စဥ္မ်ားကို ပို႔စ္ရွည္မည္ စိုးေသာေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ထားပါသည္ )

အထက္ပါပုံဟာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ညဦးပိုင္းတြင္ တရားနာလိုေသာေၾကာင့္  ေနာက္ပါအေျခြအရံမ်ားနွင့္တကြ မီးတုတ္မ်ား ကိုယ္စီကိုင္ကာ ဘုရားရွင္ထံ လာၾကေသာဘုရင္ အဇာတသတ္ႏွင့္ ဆရာဇီ၀ကတို႔ ရႈခင္းသရုပ္ေဖာ္ ဓာတ္ပုံပါ။  သံဃာ ၁၂၅၀ အင္အားရဲ႕ တိတ္ဆိတ္မႈကုိ ဘုရင္အဇာတသတ္ ၾကက္သီးေမြးညွင္းမ်ား ထေလာက္ေအာင္ တုန္လႈပ္ခဲ့ပါသတဲ့ 

 ယေန႔ေခတ္တြင္ေတြ႔ျမင္ရေသာ သာမညဖလသုတၱန္ေဟာၾကားခဲ့ရာ ဇီ၀က၏ သရက္ဥယ်ာဥ္ပါ

အာဏာမက္ေသာ သားတစ္ေယာက္က ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားေသာ္လည္း ေသာတာပန္တေယာက္ရဲ႕ ဓမၼပီတိကိုေတာ့ အရႈံးေပးခဲ့ရတယ္၊ 

စႀကၤေလ်ာက္ကာ ျမန္ျမန္မေသနုိင္ေသာ ခမည္းေတာ္ႀကီးအား စႀကၤ ံမေလ်ာက္နုိင္ေအာင္ ေျခဖ၀ါးကုိ ဓားျဖင့္ခြဲေစေသာ အျဖစ္ အပ်က္ကား တကယ့္ျဖစ္ရပ္ ဟုပင္ ထင္စရာမရွိပါေပ၊ ေလာဘ မ်ားရင္ မမွားသင့္တဲ့ အမွားေတြကုိ က်ဴးလြန္တတ္တဲ့ လူ႔စိတ္သဘာ၀ကို သံေ၀ဂရေစေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားပါ ...

ရာဇၿဂိဳလ္၏ ေနာက္ခံပုံရိပ္မ်ား

ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕သည္ သမိုင္းေၾကာင္း ေကာင္းခဲ့ေသာၿမိဳ႕ဟု ဆုိရပါမည္၊ ယင္းၿမိဳ႕သည္ ေဂါတမဘုရားရွင္လက္ထက္တြင္ မဂဓတုိင္း၊ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္တြင္ သုပၸိယတုိင္း၊ ေကာဏာဂုံဘုရားလက္ထက္တြင္ ေရာဟိတတုိင္း၊ ကကုသန္ ဘုရားလက္ထက္ တြင္ ပါစိန၀ံသတုိင္းဟူ ၍ ဘုရားေလးဆူတိုင္တုိင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ ေနရာျဖစ္သည္။

ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္၊ ေ၀ပုလႅေတာင္၊ ေ၀ဘာရေတာင္၊ ပ႑၀ေတာင္၊ ဣသိဂိလိေတာင္ဟူေသာ ေတာင္ငါးလုံးတုိ႔သည္ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္ သဘာ၀အတုိင္း ကာရံထားသလို ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ဒယ္အုိးပုံသ႑ာန္ျဖင့္ ေတာင္ငါး လုံး ကာခို ၿမိဳ႕ရာဇၿဂိဳလ္ ဟူ၍၄င္း၊ ေတာင္ခံတပ္ၿမိဳ႕ ဂိရိဗၺဇ ဟူ၍၄င္း၊ ၀သုမတီၿမိဳ႕ေတာ္၊ ရာဇဂဟ၊ ရာဇဂိရိ ဟူေသာ နာမည္မ်ားလည္း အစဥ္အတုိင္း   ေခတ္အဆက္ဆက္ ထင္ရွားခဲ့ျပန္သည္။

သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ ယေန႔ေခတ္တြင္ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ ၿမိဳ႕သစ္ဟူ၍ ႏွစ္ေနရာ ရွိရာ ၿမိဳ႕ေဟာင္း ေနရာ သည္ ေတာင္ငါးလုံး ၾကားထဲတြင္ တည္ရွိခဲ့သည္၊  ဖခင္ကို သတ္ၿပီးေသာ အဇာတသတ္သည္ သံေ၀ဂႀကီးစြာ ရရွိၿပီး ၿမိဳ႔ေဟာင္းေနရာတြင္ မေနလိုပဲ  ၿမိဳ႕သစ္ နန္းသစ္တည္ေထာင္ကာ စိတ္သစ္ လူသစ္အျဖစ္ ျပန္လည္ သစ္ဆန္းလိုျခင္း   ျဖစ္ဟန္ တူသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေဟာင္းႏွင့္ အတန္ငယ္ေ၀းကြာေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ နန္းေတာ္ရာသစ္ကို တည္ေဆာက္ကာ ထီးနန္းစိုးစံခဲ့သည္၊ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕အေၾကာင္းကား ဘုရားေဟာပါဠိေတာ္ စာေပမ်ားတြင္ အျဖစ္အပ်က္ မ်ား ေျပာမကုန္ေအာင္ ရွိခဲ့သည္၊ သာသနာထြန္းကားခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္ ၿမိဳ႕အနီး၀န္းက်င္တြင္ ေက်ာင္းေပါင္း ( ၁၈ ) ေက်ာင္းတိတိ ရွိခဲ့၏၊

ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕၏ အေရွ႔ဖက္တြင္ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္ ရွိၿပီး ထုိေတာင္ေျခတြင္ သာမညဖလသုတၱန္ ေဟာၾကားခဲ့ရာ ဇီ၀က သရက္ဥယ်ာဥ္ ရွိေနသည္၊ ၿမိဳ႕ကို တံတုိင္းႏွစ္ထပ္ ကာရံထားၿပီး တံခါးႀကီး ၃၂ ေပါက္၊ တံခါးငယ္ ၆၂ ေပါက္ရွိခဲ့သည္ ဟု သမိုင္းမ်ားက ဆုိသည္။ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္အခါက စီးပြားေရး၊ ဘာသာေရး အထူးေကာင္းမြန္ခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕အျဖစ္ ထင္ရွားခဲ့သည္။

ယေန႔ေခတ္ ေျမပုံအရ ရာဇၿဂိဳလ္ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ အိႏိၵယနုိင္ငံ၊ ဗီဟာ Bihar ျပည္နယ္၊ ပတၱနား Patna ၿမိဳ႕မွ အေရွ႕ေတာင္ ဖက္ (၉၀) ကီလိုမီတာအကြာ၊ ဗီဟာရွရစ္ Biharshrif ၿမိဳ႕၏ အေနာက္ေတာင္ဖက္ (၂၁)ကီလိုမီတာ ေ၀းေသာအရပ္တြင္ ၿမိဳ႕ေဟာင္းရုပ္ၾကြင္းမ်ား တည္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါသည္။

ဗိမၺိသာရမင္း၊ အဇာတသတ္မင္း မ်ိုးဆက္မ်ား

ေသာတာပန္ ဘုရင္ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးသည္ ေသနိယမ်ိဳးႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ဗုဒၶစာေပမ်ားတြင္ လာရွိၿပီး သူ၏ခမည္းေတာ္ ဘဒိၵယမင္းႀကီးႏွင့္ ဘုရားအေလာင္း သိဒၶတၳ၏ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒန မင္းႀကီးတို႔သည္ အလြန္ခင္ မင္ရင္းႏွီးေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မိ္တ္ေဆြမ်ားျဖစ္သည္ ဟူ၏၊

ဘုရားရွင္ႏွင့္ ဗိမၺိသာရဘုရင္သည္ မျမင္ဖူးၾကေသာ္လည္း ဘုရားမျဖစ္ခင္ကပင္ ၾကည္ညိဳရင္းစြဲ ရွိသည့္အတုိ္င္း ဘုရားျဖစ္ခဲ့လ်င္ မိမိနုိင္ငံသို႔ ေရွးဦးစြာ ၾကြေရာက္ ခ်ီးေျမွာက္ပါရန္ ကတိေတာင္းခံခဲ့သည္အထိ သံေယာဇဥ္ရွိၾက ဟန္ တူသည္၊ ဘုရင္ႀကီးသည္ ဘုရားရွင္ထက္ အသက္ငါးႏွစ္ ငယ္သည္ ဟု သိရ၏။

ဗိမၺိသာရမင္းသည္ မိဖုရားမ်ားစြာ ရွိသည့္အနက္ ေကာသလတုိင္း ပေသနဒီေကာသလမင္းႀကီး၏ ႏွမ ေ၀ေဒဟီ မိဖုရားမွ အဇာတသတ္ကိုေမြးသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ ၀ဇၨီတုိင္း လိစၧ၀ီမင္း၏သမီး ေဆလႅနမိဖုရား၊ မဒၵတုိင္းသာဂလမင္း၏ သမီး ေခမာ မိဖုရား (ေနာင္တခ်ိန္ရဟႏၱာျဖစ္ ) အဘယမာတာမိဖုရား၊ ဥဒုမၺရိကာ မိဖုရားအားျဖင့္ မွတ္တမ္းမ်ားအရ ငါးေယာက္ ရွိခဲ့သည္။

အဇာတသတ္မင္းသား၏ ဖေအတူ ညီအကိုမ်ားျဖစ္ၾကေသာ အဘယမင္းသား၊ ဥဒယဘဒၵမင္းသား၊ ၀ိမလေကာ႑ ညမင္းသား၊ သီလ၀မင္းသား တုိ႔သည္ အသက္ရန္ရွာမည္ စုိးေသာေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္း ရဟန္းျပဳကာ သာသနာ႔ေဘာင္ ၀င္ေရာက္သြားၾကသည္။

ေရွးေဟာင္းသုေတသန႒ာနသည္ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕ေနရာေဟာင္းကို ခရစ္ႏွစ္ (1957-1958 )မ်ားတြင္ တူးေဖာ္ၾကည့္ခဲ့ ေသးသည္၊ ဘုရားေခတ္က သပၸိ္နီျမစ္သည္ ယခုအခါ ပဥၥာနျမစ္ နာမည္ျဖစ္ေနၿပီး ဘုရားအေလာင္း ဆံေတာ္ပယ္ျဖတ္ရာ အေနာ္မာျမစ္ကို အာမီျမစ္ဟု ယေန႔ေခတ္တြင္ ေခၚေ၀ၚေနၾကဆဲျဖစ္သည္။

၀မ္းသာစရာေကာင္းသည္ကား ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသည္ ဘုရားရွင္လက္ထက္က အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ယေန႔ေခတ္ အေနအထား မ်ား၊ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ား၊ အၾကြင္းအက်န္မ်ားျဖင့္ သက္ေသျပစရာအားလုံး ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ကူးျဖင့္ ဖန္တီးကာ လိုက္နာက်င့္သုံးရေသာ magic ဆန္ဆန္ ဘာသာေရးတခု မဟုတ္ဘူး ဆုိတာ ထင္ရွားေနသည္။

တႏွစ္တခါ ႀကဳံခြင့္ရေသာ ၾကယ္တာရာနကၡတ္မ်ား စုံလင္ေသာ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္မွာ သာမညဖလ သုတၱန္ကို ေဟာၾကားခဲ့ ေသာေၾကာင့္ သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔ ဟု သမုတ္ခဲ့သည္ကို ေတြးဆၾကည္ညိဳကာ တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

ေမတၱာျဖင့္

အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ M.A ( ပန္းကမၻာ )

Date.4.Nov. 2011

က်မ္းညြန္း။  ။ သာမညဖလသုတ္၊

သီလကၡႏၶပါဠိေတာ္၊ ဒီဃနိကာယ္၊

သာ၀တၳိျမန္မာေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ၏ မဇၥ်ိမေဒသၿမိဳ႕ရြာမ်ားမွ သမိုင္းရုပ္ၾကြင္း ပုံရိပ္လႊာမ်ား

 

ပန္းကမ ၻာ   မွ တဆင့္ကူးယူတင္ျပသည္